14 Eylül 2008 Pazar

körebe...



Saklanmıştır bir kentte belki, belki de oyun saatidir ümitlerin. Esirdir ya da gözyaşlarına.
Anılarıma koymam seni, senide bir sandıkta sonsuza katmam. Sessizliğim kaçmak değil, kaçmandan korkmak. Bulamamak seni, sobelemeden devam etmek oyuna, ben ki körebe hala…

2 yorum:

Adsız dedi ki...

gözündeki bağı çıkaracak ümitlerin var hiç yoksa.

retroworld dedi ki...

:)
hiçbirşeyim yokken bile...