bazen herşey bitti denildiği anda başlarmış
işte o başlangıcı beklemekteyim..

bazen herşey bitti denildiği anda başlarmış
işte o başlangıcı beklemekteyim..

günlerden sonra çocukluktan biraz sonra üç gün'lük günlük

günümüz çarşamba;
sırlar uzun zaman yokturlar sonra bi anda çıkar gelirler
aniden
bir çarşamba.
yalnızken.
sessizken
kalabalıkta bazen.
ele geçirirler aklı, akıl fikirle yürümez olur
mantık yarı yolda terk eder
yerini sadece tutkuya bırakır.
dört duvar sırdaş olur kalplere
dört mavi duvar
daracık bir kutuya hapsolmuş gibi
bunalsanızda
çığlık sessiz atılır.
yalan söylenir birden.
var denir
yoktur oysa
olması da istenmez
zaten minik beden ancak bir ten konaklatır.
oysa
o ise
inanmıştır yalana
kolayca.
o ise
çoktan yok olmuştur yalnızlıkta..
günlerden cuma;
bilmezken varlığını çıkar gelir bazen
aniden ve hiç beklemezken.
karşısında gördüğü kendisidir
kendisi kadar arzulu
tutkusu hatsafada
sevgisi onunkinden biraz altlarda.
yalan devam ediyor hiç istemezken
kolundan tutulsada
bir yalan uğruna
merdivenlerin en basında
onu bırakıveriyor..
ve günlerden pazar;
hadise bu ya
karsılaşıveriyorlar yokusun basında.
bakmaz suratlar görmezlermiş
görmediklerini sanıyorlar.
biri bir tarafa diğeri diğer tarafa...
sonra ha iki ha üç dakika
biri önden yürümüş
diğeri arkasında.
ilk kez acık konusuyorlar
ilk kez susmamayı tercih ediyorlar
susmak şehveti getirir
bugün istemiyorlar.
konusuyorlar.
usulca ayrılıyorlar.
onlarca hikaye birikiyor artlarında.
kimseye anlatılmayacak hikayeler.
ama o gün
son gün
sonu yaşamadan
biri bir tarafa
öteki
diğer yoldan
sola....