31 Mart 2009 Salı

her defasında
evet bu kez tamam,
bu kez gerçekten seviyorum
diyorum.
her biri
birer birer
sönüp yokoluyor.
yine aynı şekilde söylüyorum:
evet ben asık oldum.
bu baska diyorum
ama günler gecince
kaybolmasından korkuyorum.
hersey heycanlı.
canlı.
herşey anormal ve güçlü
suanda.
fakat
yarın
diğer gün
ve
diğer gün de böyle olcak mı?
keske olsa.
hatta
dokunabileceğim kadar somut olsa.
olsa.
bahar sebep oldu
galiba ki
ben aşık oldum.

25 Mart 2009 Çarşamba

ağlayamıyordum uzun zamandır.bugünse durmadı gözlerim.yorulmadı bir türlü.
kıskançlık.
bugün her bir yanımı kemirdi.
yalnızdım.
izledim.hayranlığım tenimde saklanmadı.bakışlarımı kaçırmadım,korkmadım.
sanırım seviyorum.
sanırım imkansız.
sanırım imkansız olması umrumda değil.
aya çıkmam bile daha kolay oysa ki....

20 Mart 2009 Cuma

doyamadım ki bu defa.
sarılmaya,dokunmaya,sesindeki huzura..
kaçarcasına bırakırken deneğini
çamurlu yolda
sen düşünmemiştin ama ben
anladım senin aklın hep matruşkada.
sen gittin.ya ben sonra?
titreyen bacaklarımdaki dermansızlıkla oturdum
sadece ağlamak istedim
sırf düşünemiyorum diye.
o da olsa şaşırırdım
asıl şaşırtmadığına şaşırdım.
boşluk dokundu yüreğime,bedenime ağırlık çöktü.
hiçlik dizlerimin üzerine oturmuş karşımda bağırıyordu 'sessizce'.
yüzükten bir damla yaş düştü kucağıma.dudaklarına dokundum
ıslaktı.ağlamış mıydı?
yalnızca 'konuşmak'
fakat
bir de hırçınlığı ağlamıştı
rüzgarı sert soğuk
havada.

12 Mart 2009 Perşembe

iyimserlik falan diyince pollyanna geldi gözümün önüne.herbiseye olumlu bi fikri olan pollyanna asla öykündüğüm bi karakter olmadı.olamadı.kötü şeylerde şart ki iyilerin iyi oldukları anlaşılsın.

optimistic..no pesimistic

saat 13.57
ikiye sadece 3 dakika kalmış.
hüznün arkadaşı yağmur asla vazgeçmiyor dostluğundan.
hüzün koktuğu an etrafımda, damlatıyor bulutlar gözyaşlarını birer birer.dısarıda ne oluyor acaba?
insanlar hissediyor mu bu meçhul hayaletin tehtitkar soluğunu.yoksa futursuzca sokakların selamını mı alıyorlar ?
aslında ben düşünmüyorum bunları,bu kadar karamsar değilim.yalnızca bu günlerimin renksizliği söyletiyor saçmalıkları.
bugünler siyah,kapkara...
yoğun.
bugün sıkıcı.
bugünler solgun.dakikalar sürekli yorgun.koşmuyorlar. --şamıyorlar
saat 14.on dört
ama aklımda kimse
bense kimsenin aklında...

mabel


nasıl güzel betimlemiş değil mi erge?
aynısı,
bak korsanbaşı kırmızı fuları bile mükemmel anlatmış.
matbaa hatası incileride öyle.
değil mi erge?
dimi mabel?