13 Nisan 2009 Pazartesi

mükemmel cuma.
gülçiiiiiiinnnnn.
lüküs hayat ve gece 1 de eve gelmek.
arda aydın'ı görmek, şarkı söylemek.
zihni abi hakikaten sen cok yaşa!

garson biçay getir
garson bi çay getir!!!

kim ne derse desin desin sen benimsin bende senin...

ve gülçin:
bana ne gerek sütlü börek*

ben onu seviyordum
o beni seviyordu
birbirimizi seviyorduk
şimdi
ben onu seviyorum
o beni sevmiyoor.
ve dahası...............

bir de alkış abartısı olmasa
ve duyabilseydik..

one minute one minute.
bi süre yalnızca oraya gitmenin
orada olmanın hayalini kurmuştum.
ve tabi ki onu izlemenin.
persembe günü sırf o nedenle annemle tartışıp hatta
o konuyla başlayan tartışmayı büyükkavgaya dönüştürüp saatlerce ağlamıştım.
gittim
gittik.
ama geç kaldık.
benim yüzümden değil.
başka birinin aptallığı.
günüm berbattı.
o mutsuzdu.
ben mutsuzdum.
yine saatlerce ağladım.
heidegger yüzünden başım zonkluyo.
onun yüzünden duyduklarımı algılayamıyorum :/
felsefeden soğudum.