doyamadım ki bu defa.
sarılmaya,dokunmaya,sesindeki huzura..
kaçarcasına bırakırken deneğini
çamurlu yolda
sen düşünmemiştin ama ben
anladım senin aklın hep matruşkada.
sen gittin.ya ben sonra?
titreyen bacaklarımdaki dermansızlıkla oturdum
sadece ağlamak istedim
sırf düşünemiyorum diye.
o da olsa şaşırırdım
asıl şaşırtmadığına şaşırdım.
boşluk dokundu yüreğime,bedenime ağırlık çöktü.
hiçlik dizlerimin üzerine oturmuş karşımda bağırıyordu 'sessizce'.
yüzükten bir damla yaş düştü kucağıma.dudaklarına dokundum
ıslaktı.ağlamış mıydı?
yalnızca 'konuşmak'
fakat
bir de hırçınlığı ağlamıştı
rüzgarı sert soğuk
havada.