hacı amcanın benzini biten arabası bir an önce varsada ellerimi yıkasam.merveme ümit dolu olayları anlatsam dedim kendi kendime.merveme söylemeden.içimden.
ama diğer yandan eve varınca geri dönme saati daha yakın olacak dedim.yaklaşacak.yaklaşacak.sonra beni minibüse bindiren bebikomu bırakıp annemin ve sevgili misafirlerimiz anneannem,dedem,dayım ve müstakbel yenge adayımın yanına gideceğim.

çabuk geçti zaman.mervemle beraber olduğumuz her “zaman” gibi.
Ayakkabılarımı geçirdim ayağıma.mavi ayakkabılarımı.sonra hoşçakalın dedim hüsniye teyzeme.yürümeye başladık mervemle.yol zor.kaldırım yok.arabalar vınvın.

olsun.ben o yolu yürümeye razıydım ki.ama yol minibüs tarafına gidiyordu.oysa mervemin evine doğru yürümek ne de güzel olurdu..

daha ben gelmez derken geldi minibüs.fırsat vermedi mervemi doya doya kucaklamama.

yine o ter kokan insanlar.karınları aç da sanki ben hamburgermişim gibi dikiyorlar gözlerini üzerime.elimde henüz ne kadar hayran kalacağımı bilmediğim "arka sokak" adlı kitap.mükemmel kitap.kırmızı kaplı eski kitap.eski hayat.

may! ah may! ölmemeliydin.valter.sen valter bırakıp gitmemeliydin.evlenmeliydin....

bir mesaj:

......geldim bilgem.eve varınca çağrı atarsın.......

oh.pis insanlardan kurtulmak gibisi yokmuş.minibüsü yumoşla yıkamak lazım.

-anne.niye balkondasın?geç mi kaldım?

-hayır tatlım.elinde ki ne?

-kitap.arka sokak.mervemden aldım.hadi kapıyı açta giriyim.deli gibi yoruldum.

ve otomatiğin dooon sesi duyuldu çok az sonra.

dayım yok.müstakbel yenge adayı ile birlikte olmalı.

ahh nasılda unuttum.mervem.mesaj atacaktım.

-geldim bebikom.merak etme.herşey için çok sağol.seni sevi....

-rica ederim bitaneciğim.serpil teyzeme selam.

selam söylendi.yemek yenildi.yatağa gömüldü aile sakinleri.bilgeyse mervesini düşündü.

"söyliyimde yarın bize gelsin." :)