*

önce bir rüzgar esti
aniden.
sonra kavurdu çoktan küllenmiş bedenimi.
ağlamak istedim,boğazım düğümlendi
ama olmadı.
dilimde bir damla tuz hissetmedim.
yalnız kaldığımı anladım o anda.
benden baskası yoktu .
içimde konuştum kendimle
konuştum
konuştum.sessizce.
dilimi ısırdım bağırmamak için.
metal tadını hissettim kanın.
midem bulandı.
sonra vakit geçmiyo derken
zaman ayaklarımın altından hızla uzaklaştı.
son anda tutunmaya çalıştım sarkan saçağından.
ama ben o treni çoktan kaçırdım.
elim kaydı,
tutunamadım.