kendi kendime içinde kavrulduğum boşlukta tuhaf bi durağanlık sezdim.sessiz oldum biranlığına,etrafı dinledim.sonra farkettim ki hiçbir şey tuhaf felan değil. aksine herşey eskisinden de normal. eskisinden daha düzgün bir hayat,daha düzgün bir benliğim var.tanıdığım ben,şimdi o ben diil.hangiben gerçekben?hangisiki!
Şşş sus.
tanı bu defa,hemen kanma!
sessiz ol
hazır ol birazda
haz ır ne nazır bekle kapıda.
artık bu muyum,artık heran savasa hazır asker gibi tetikte mi bir elim.güvenemiyor muyum.
evet.
ben hakkettiğimi yasarken kendi yolumda
diğerleri gezinedursunlar diledikleri zamanın dilekdikleri sokaklarında.
benim caddem çok uzaklarda,
sessizim ki bulamasınlar,susuyorum ki duyamasınlar'uzakdursunlar.
bak yine içime atıyorum.yine söylemiyorum kimseye.bomboş kaldı derinsezilerim.
dipsiz nihilizm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder