avuçlarında yok olacağını bilsemde parmaklarım senin olsun.

her kuytuköşe yaşamı ayıp değildir.ayıp olması bazen engel bile olamaz ;yapacağın günahlar kararların arasındaysa.
bazen cok korktukların bile kaçırır seni ellerinden. korkmaz ve kaçarsın sende.
o anlık uzaklara
çok yakındaki o upuzun uzaklara.
geri döndüğünde yalanların diz boyunu aşar,
yalancısındır sende artık.
ama bu böyledir.
bilindik bir döngü.
yaşın kaç olursa olsun, hangi olgunlukta olursan ol içindeki bedbaht duygulara yenik düşersin.
eğer sevgi tenini yakmışsa bir kere.
inkar etmeye gerek yoktur aslında. doğruları büsbütün sende bilirsin ama yinede çocukluk oyunlarına benzemesede oynamaya devam edersin.
kumar gibi
az başlar
çok gidersin.
iflah olmazsın belki
belki bigün battığında pes edersin
ama yine bilirsin ki hiçlik içindeki tenine pes etmek fayda etmez.
kokunu geri istemeye yüzün olsun diye pişman olursun.
ama o çirkin kimlik yapıştı bi kez alnına
pişmanlık sadece dilinde
tuttuğun
ısırdığın
kanattığın
sözcükleri yalanlarla süsleyen
anbean tat almaktan yoksunlaşan dilinde.
artık pislenmişse kıyafetin
bedenine sinmiştir kötü kokusu
değiştiremezsin..