günce 17 ekim

sessizlik.sakin bir cuma.
birden kalabalık.heykeller,resimler bir nevi şaheserler dolduruyor boşlukları.
bakıyorum.beğeniyorum.kimi zaman beğenmiyorum.uzaklaşıyorum.hepsini görebilmek için koşturanlardan değilim. merakım bile yok.aklım başka yerde.
günün kararmaya yakın kısmı huzur dolu.somutluk getirense hayata;sırtındaki sevgi yükünü bi'çaba taşımaya çalışan küçük oğlan çocuğu.